Την ιστορια που θα σας διηγηθω την σκεφτηκα και την εγραψα μονη μου. Ελπιζω να σας αρεσει. .
-----------------------------------------------------------------------
-Γεια σου γλυκια μου.
-Γεια μαμα.
Αυτο το πραγμα στο δωματιο μου ΔΕΝ ηταν η μητερα μου..
-Τι κανεις; Κοιμασαι;
-Ναι..
Ηταν 2 π.μ Ειχα ξυπνησει οταν ειδα την μορφη της μητερας μου να καθεται στην ακρη του κρεβατιου μου.Μονο την μορφη φυσικα. Αυτο δεν ηταν η μαμα μου.
Καθοτανε στην ακρη του κρεβατιου μου, κοιταζαμε η μια την αλλη χωρις βεβαια να ανοιγοκλεισουμε ματια. Ηξερε πως ηξερα.
-Δεν μπορεις να κοιμηθεις μαμα;
-Ναι γλυκια μου, η μαμακα δεν μπορει να κοιμηθει αλλο.
Χαμογελουσε πολυ πλατια για να ειναι αληθινη. Ξεραμε και οι δυο πως παιζαμε ενα παιχνιδι.
Μιλησα αργα:
"Μαμα τι κανεις εδω;".
Το κολπο ηταν ποιος θα ανοιγοκλεισει πρωτος τα ματια.
-Απλα παρακολουθω.
Σε παρακαλω καντο να φυγει..
Για να φυγω απο το δωματιο μου θα επρεπε να περασω απο την ντουλαπα μου.Επρεπε να κουνηθω αλλα ηταν πολυ δυσκολο με τα ματια που με παρακολουθουσαν, τα οποια ητανε περα απο το κανονικο ανοιχτα. Ακολουθουσαν καθε μου κινηση.
-Ειναι δυο η ωρα μαμα. Προσπαθησα να χαμογελασω. Μαλλον πρεπει να φυγεις.
Δεν ειπε τιποτα.
-Σε παρακαλω μαμα φυγε. Σε παρακαλω φυγε.. φυγε, σε παρακαλω.
Ουρλιαξα:
"ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΣΕ ΜΕ ΗΣΥΧΗ".
Ακομα τιποτα..
Τοτε..
-Ενταξει γλυκια μου, ωρα για υπνο.
Τα ματια μου εκαιγαν αλλα δεν τολμησα να τα κλεισω.
Πολυ προσεκτικα χωρις να χασει τα ματια μου αγγιξε το πομολο της πορτας και την ανοιξε.Για ενα λεπτο προτου φυγει με κοιταξε χωρις να χασει το μεγαλο χαμογελο της και τα ολοανοιχτα ματια της.
-Καληνυχτα γλυκια μου.
"ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ" σκεφτηκα.
Η πορτα εκλεισε.
Καθομουν για ωρα ακινητη κοιταζοντας την πορτα. Μετα απο ωρα, βρηκα τις αισθησεις μου. Στο τελος ανοιγοκλεισα τα ματια μου. Αλλα ημουν σιγουρη.
Ηξερε πως ηξερα.
